Wat is jouw eerste persoonlijk gemotiveerde actie geweest om je taalvaardigheid te verbeteren?

In 2017 heb ik in Londen deelgenomen aan een talenschool om mijn Engels te verbeteren. Daar ontstond eigenlijk mijn interesse voor taal en cultuur. Ik heb mezelf kunnen begeven in een omgeving waar allerlei individuen van verschillende nationaliteiten bijeenkomen. Ik was de enige Nederlander op deze talenschool, dus ik moest ook op een bepaalde manier voor mezelf opkomen. Destijds koos ik voor de Engelse taal. Je wilt gewoon een grote taal vaardig kunnen zijn. Nagenoeg iedereen ter wereld heeft toegang tot het Engels en daarbij wilde ik iets nuttigs doen in mijn tussenjaar.

Vervolgens ben je een paar jaar verder. Nu zit je in het derde jaar van je opleiding en krijg je de kans om je te verdiepen in een vreemde taal. Uit alle talen die er te kiezen zijn, is je keuze op Koreaans gevallen. Kan je deze keuze toelichten?

Tijdens mijn persoonlijke uitdaging om mijn Engels te verbeteren, had ik destijds een weddenschap afgesloten met een Koreaanse vriend die ook deelnam aan de talenschool in Londen. “Jij zal Koreaans echt nooit kunnen spreken”, waren zijn woorden. Ik probeerde mijzelf uit te dagen en besloot om een aantal dagen de basisbeginselen van het Koreaans door te nemen. Daar kwam het besef dat de Koreaanse taal eigenlijk heel mooi is. Je leert namelijk een taal die zo ver van het Nederlands staat. Met het leren van slechts drie woordjes, dacht ik al van “wauw, wat een stappen heb ik gemaakt!’’. Het werd daardoor ook een serieuze kwestie. Mijn plannen om daadwerkelijk Zuid-Korea te bezoeken werden ook steeds groter en serieuzer. Als je dan ergens heen wil, moet je ook de taal wel een beetje kunnen spreken. Uiteraard heb ik daarvoor mijn Engels verbeterd, maar ik vind het ook belangrijk om mezelf een beetje verstaanbaar kunnen maken.

Je zit sinds vorig jaar ook op de Korean School of Amsterdam (KSA). Heeft de zojuist besproken uitdaging ook als drijfveer gefungeerd om je hiervoor aan te melden?

Ja. Ik ben nooit zo goed in het studeren in mijn eentje. Ik ben toen gaan kijken naar mogelijkheden om Koreaans op een klassikale wijze te leren. Verder was ik nauwelijks bekend met de Koreaanse (pop)cultuur en heb ik eigenlijk alleen via mijn vrienden wat kleine dingen opgepikt. Ik heb een van de open dagen van KSA bezocht en was onder de indruk van de populariteit voor de Koreaanse taal. Een introductieles om het Hanguel (한글) te leren zat helemaal vol met enthousiastelingen. Zelfs buiten op de gang probeerden bezoekers een glimp van de les mee te krijgen. Deels door deze indrukken heb ik mij direct aangemeld voor de A1 beginnersklas. “Anders is er geen plek meer!”, dacht ik.

Uiteindelijk breekt zo een eerste lesdag aan. Hoe was deze ervaring?

Ik voelde me toch wel nerveus, want je stelt je kwetsbaar op. Ik vond het al spannend toen ik in Londen met een moedertaalspreker in het Engels ging praten. Het voelde daardoor ongemakkelijk in het begin: gezonde spanning om het zo maar te zeggen. Gelukkig merkte ik al gauw de relaxte sfeer op. Als klas, als collectief, moesten we ook lachen om hoe moeilijk het was! Volgens mij dachten wij allemaal op dat moment van “waar zijn we nu aan begonnen”. Dat stelt gerust. Als je merkt dat iedereen deze gedachten deelt, dan kan je er weer even om lachen en ga je gewoon weer door.

Heb je voorbeelden van lastige momenten? Misschien uit de eerste les?

Het Koreaanse schrift. Ik dacht gelijk al “help!”. Met name het uitspreken van de dubbele medeklinkers gaat met veel nuance gepaard. Tot op de dag van vandaag heb ik hier nog steeds moeite mee. Daarnaast blijft het feit dat de grammatica echt heel anders is dan het Nederlands. Gelukkig nam onze docent hier de tijd voor en gingen we hier altijd met een rustig tempo doorheen. 

Bij de eerste les kreeg je ook meteen het rooster voor het semester uitgereikt. Kan je ons daar een kijkje in geven?

KSA biedt niet enkel de reguliere lessen op zaterdag aan, maar ook verdiepende lessen en extracurriculaire activiteiten. In de beginnersklas hebben wij bijvoorbeeld samen met elkaar gimbap (Koreaanse rijst in vellen zeewier met vulling) gemaakt en hebben we het Hendrick Hamel museum in Gorinchem bezocht. Een van de activiteiten die mij het meest is bijgebleven is een les in het taekwondo. Een gepassioneerde docent heeft ons door de basisbeginselen van het taekwondo geloodst. Het is zo mooi dat KSA ons meer biedt dan taallessen an sich. De diversiteit in de extracurriculaire activiteiten zorgt voor een verbreding van je horizon en je perceptie van de Koreaanse cultuur. 

Daarnaast spreekt de mix en de verscheidenheid aan leerlingen mij erg aan. Je hebt een aantal klassen voor kinderen van verschillende jaarlagen, maar je hebt dus ook de klassen voor volwassenen. Ook daarin zit weer een rijkdom aan diversiteit. 

Over die klassen: bij de aanmelding voor KSA heb je de keuze om je in te schrijven voor lessen met een Nederlandstalig -of Engelstalige docent. Waar is je keuze op gevallen en waarom?

Ik heb voor de Engelstalige docent gekozen. Voor mij was het namelijk ook belangrijk om mijn Engels op niveau te houden. Mijn eigen opleiding is volledig in het Nederlands. Hierdoor krijg ik vanuit de academie niet veel mogelijkheden om in het Engels te studeren en zo ervaring op te doen. Achteraf denk ik soms dat het ook lastiger kan zijn. Nu moet ik bijvoorbeeld een extra denkstap maken om de vertaling van het Koreaans naar het Nederlands te maken.